Miqesia Shqiptaro-Kineze

[darkman]

Shikoni c'foto gjeta ne internet:

[niku-nyc]

Eh ato kohet e vjetra ashtu ishin, por dhe sot kemi shum maredhenje te mira me Kinezet sidomos dhe ne ekonomi dhe ne shkembime mallrave dicka qe na ndimon neve me shume. Te kesh Kinen patner per shkembim mallrave eshte dicka e mire pasi gjith bota kerkon ta baj pasi Kina ka popullsin te madhe dhe po advancon drejt jetes dhe sistemit sic eshte ne Peremndim.

[Era1]

Ne kohen e kesaj miqesie ne lajme thuhej : Vellezrit kinez , dhe miqte kosovar.

Nga miqesia kineze kemi fituar rrobat e dokut qe te kishim fresk dhe te harxhonim pak , le pastaj ndertimet "madheshtore".

Dy luane ka sot bota
nje Azia nje Evropa
Mao Ce Duni ne Kine
Ne Tirane Enveri yne.

Kenge jo shaka , miqesia e dy luaneve. Rrofte miqesia shqiptaro-kineze urrrraaaa ....

[Xhuxhumaku]

Ne kohen e kesaj miqesie ne lajme thuhej : Vellezrit kinez , dhe miqte kosovar.

Nga miqesia kineze kemi fituar rrobat e dokut qe te kishim fresk dhe te harxhonim pak , le pastaj ndertimet "madheshtore".

Dy luane ka sot bota
nje Azia nje Evropa
Mao Ce Duni ne Kine
Ne Tirane Enveri yne.

Kenge jo shaka , miqesia e dy luaneve. Rrofte miqesia shqiptaro-kineze urrrraaaa ....

Po pastaj e di si vazhdon moj Ere???

Enver Mao Ce Dun,
Ne Hrushovin nuk e dum...lol

[BOKE]

Ne me kinezet ishim çuna/goca tezesh, se nenat (partia) ishin motra.

[BOKE]

Keshtu thuhej ne ato kohe

[Brari]

Jemi popull qe kemi ngren nga kazanet e huaj gjithmone..

Nuk po i hy se cfar kemi ngren nga Sulltanet apo me vone nga austrohungarezet apo italanet e deri nga anglezet ..sidomos Dulla qe ja dergonin me parashut ne koh te luftes..

ne 44-46 na ka dhen buk anglo amerikani..pastaj ca kohe tito na dha buke por ne kete rast edhe ata na morren plot..
Pastaj na mban me buke xha Stalua .. me mustaqe ..pastaj nga 5 e treja deri ne 60 hrushovi tullac na mban me buke libra e fabrika.. nga 60 deri ne 75-80 kemi ngren ne kazanin e Mao Ce dunit..
mbas 80 tes kemi ngren mullaqet tona.. derisa perfunduam ne eksod..

Pra Jemi popull shum borxhli qylaxhi e mos mirnjohes..

Tani kan ndryshuar gjerat pak por ne nuk i dime shifrat..

Pra cdo Shqiptar duhet te ndihet borxhli tek Kinezi..

pamvaresisht nga politika.. te mos harrojme se ka mbajtur frymen gjalle Shqiperia me djersen e atyre kinezeve te ngrate qe per vete me nje garuzhd oriz rrinin 24 ore..

[CEZARND]

Shqiponja e kuqe

--------------------------------------------------------------------------------

cri
Zoti Xhen En Bo është një shqipfolës i denjë kinez, që ka studiuar gjuhën shqipe në Universitetin e Shtetëror të Tiranës, në vitet 60-të të shekullit të kaluar. Ai ushqen ndjenja të thella për shqipërinë dhe populin shiqpta, ai ka përkthyer shumë vepra letrare të shkrimtarëve shqiptarë dhe ka shkruar gjithasthtu edhe shumë artikuj, ku ka shprehur ndjenja të thella ndaj popullit shqiptar. Në vitin 1990, pas një ndërprerjeje të gjatë prej 16 vjetësh, ai u ftua si i pari kinez nga Komiteti i shqiptar për marrëdhëniet miqësore e kulturore me botën e jashtme për të bërë një vizitë në Shqipëri, që i ka lënë atij një përshtypje të thellë. Pas vizitës ai shkroi prozën poetike: "Tungjatjeta Tiranë!" për të përshkruar ndjenjat e tij. Dhe pas 12 vjetëve në vitin 2003, me rastin e festës së pranverës të Kinës në një takim midis shqipfolësve kinezë, në Pekin, ai e kujtoi këtë vizitë dhe e recitoi këtë prozë poetike, për të rishprehur ndjenjat e tij ndaj Tiranës. Ai tha " në vitin 1990 në gusht-shtator, me ftesë të Komitetit shqiptar për marrëdhëniet miqësore e kulturore me botën e jashtme kam vizituar përsëri Shqipërinë, këtë vend të mrekullueshëm. Kam qenë i pari mysafir kinez, i ftuar nga qeveria e Shqipërisë pas një ndërprerje të gjatë në marrëdhëniet midis dy vendeve. Kjo ishte një nder shumë i madh ndhe i posaçëm për mua. Për këtë, unë nuk do ta harroj kurrë qeverinë shqiptare dhe popullin vëlla shqiptar. Pas kthimit në atdhe, emocionet nuk më linin flija i qetë, prandaj shkrova këtë prozë poetike. Që nga ajo kohë e deri tani kanë kaluar 12 vje, gjendja ndërkombëtare ka ndryshuar, por zemra ime dhe dashuria ime ndaj Shqipërisë nuk ka ndryshuar aspak!".

Në një takim midis shqipfolësve kinezë që ndodhen në Pekin, ai e recitoi krijimin e tij plot emocion. "16 vjet me dimra të ftohtë dhe me vera të nxehtë, me 16 vjet mall, floët me janë thinjur. Pas një udhëtimi të gjatë duke kaluar mijëra male e qindra lumenj, duke çarë rete e dendura, unë erdha përsëri në vendin e Shqiponjave, në Shqipëri! Zemra më rrihet deri në grykë, fytyrën ma mbushen lotët. Të gjita fjalët e mblidhura prej 16 vjetësh u koncentruan në një urim: Tungjatjeta Tiranë!"

Në këtë prozë poetike Xhen En Bo vazhdon: "i fshiva lotët nën gjyslykë dhe e hodha shikimin drejt qendra-mijëra godinave rrëzë malit të Dajtit.

Para syve më shfaqet një pamje e re madhështore.

Ja sheshi i gjerë Skenderbej duket më madhështor. Kali luftarak sikur galopon drejt objektivave të reja dhe shpata e këtij heroi legjendar shqiptar sikur lëshon rrëzë më të shkëlqyera."

Zoti Xhen En Bo vazhdoi: "E hodha shikimin drejt jugut të sheshit Skenderbej, në të dy anët e bulevardit dëshmorët e Kombit" selvite e larta duken më madhështore. Godina kryesore e Universitetit shtetëror të Tiranës, duket si më parë e qetë, sepse pranë saj është ngritur godina e konfrencave si kristal, që mund të krahasohet me ndërtesat e klasit të parë në botë. Kjo tregon plotësisht nivelin tekniko-shkencor dhe talentin artistik të ndërtuesve shqiptarë.

O, Tiranë e lashtë dhe krejt e re! Qysh nga konferenca e Lushnjës në vitin 1920, ti je caktuar si kryeqytet dhe gjatë 70 vjetëve ke kaluar një rrugë luftarake jo të zakonshme, dhe, vetëm gjatë 10 vjetëve të fundit pamja jote ka pësuar ndryshime kolosale. Besoj se pas 10 vjetëve të tjerë, ti do të jesh akoma më e bukur..."

Zoti Xhen En Bo i kujtohet qyteti i studentëve rreze malit Dajti, ku ka studiuar dhe jetuar gati 3 vjet në kohën më të bukur të rinisë së tij. Ai shkruan: "qyteti i studentëve, sa i bukur je bërë si një vajzë 18 vjeçare? Ku është kopja e dhënëve e bariut Mustafa në shpat të kodrave? Kur janë ndërtuar këtu fusha të gjerë sportive, kinema moderne dhe shtëpi komode të studentëve? Edhe më lart, në kodër radhiten rrjete koviktesh të pastra, që kanë zbukuruar më së miri këtë qytet kodrinor studentësh." Sot ndër 4 shqiptarë një është student dhe kjo tregon se i kushtohet rëndësi zhvillimit të arsimit. Qyteti i studentëve është dëshmia më e gjallë e zhvillimit kulturor dhe arsimor të Shqipërisë.

"O, Tiranë, qyteti i heronjve, bijtë dhe bijat e tua besnike i çojnë vazhdimisht përpara traditat e tua të lavdishme." Më në fund, zoti Xhen En Bo recitoi në gjuhën shqipe: "O Tiranë, zemra ime dhe dashuria ime! Lulet e kuqe e të freskëta në zemrën time nuk thahen kurrë, sepse më ke ushqyer, më ke edukuar dhe më ke bërë një qytetar shqiptar sypatëmbur dhe besnik. Në çështjen dhe jetën time, Tiranë ti je gjithnjë e madhe dhe e rëndësishme ashtu siç është Pekin. Tirana e vjetër antike, Tirana e re, Tirana e papërshkruar po i drejtohet modernizimit. I uroj Tiranës në të ardhmen të lulëzohet dhe të bëhet një qytet më i bukur dhe më i begtshëm!" (Daming)